وداع با پیش دبستانی

به پایان دوره پیش دبستانی سینا رسیدیم.
امروز جشن پایان سال پیش دبستان سینا بود. این جشن با برنامه های قبلی خیلی فرق داشت بچه ها دیگه همدیگرو می شناختن  کلی با هم دوست شده بودند  از سر و کول هم بالا می رفتند همدیگرو با اسم و فامیل صدا می کردن پر از انرژی بودند
خلاصه برنامه تموم شد و بعد از خداحافظی اومدیم بیرون اما آقا سینای با محبت و احساساتیه ما زد زیر گریه که دلم برای خانم خیاطی تنگ می شه من دیگه نمی بینمش
به قدری با احساس و غمناک گریه می  کرد که اشک منم در اومد. می تونستم احساسشو درک کنم و خیلی سخته...
کلی براش توضیح دادم که همیشه همینه هرسال با معلم های سال قبلت باید خداحافظی  کنی ممکنه دیگه سال بعدش نبینیش و ...
خانم خیاطی عزیز سپاس شما را بابت همه زحماتی که در این یک سال تحصیلی متقبل شدی و با صبر و حوصله با کودکان ما سر کردی آموزش دادی و در دل کوچکشان جای گرفتی برایت آرزوی سلامتی و سربلندی و موفقیت داریم.برای شما و برای همه آموزگاران دلسوز و مهربان
ممنون که خاطرات خوبی از خود و دبستان برای سینا به جای گذاشتید طوری که امروز به خاطر جدایی از شما ناراحته

انقدر گریه می کرد که حاضر نبود بره مهد خلاصه آقای عبدالهی با بازی سرشو گرم کرد و تونست راضیش کنه ببرتش تو. دستشون درد نکنه پرسنل مهدشون خیلی دلسوز و مهربونن کلی هم سینا رو دوست دارند.

خبر نداره که تا آخر هفته بیشتر مهد نمی ره و باید با دوستا و مربیای مهدش هم خداحافظی کنه البته بهش قول دادیم که هروقت دلش تنگ شد هم ببریمش پیش معلمش هم مهدش