کاخ سعدآباد

یک روز از بهمن ماه 94  بدون برنامه قبلی بعد از کلاس تار سینا که اون روز من و بابا با هم برده بودیمش، رفتیم بازدید از کاخ سعدآباد.

سینا خیلی مشتاق بود کاخ و قصر و صندلی پادشاه ببینه. ولی وقتی رفتیم اونجا اونطور نبود که تو ذهنش بود مخصوصا که اول از موزه پوشاک دیدن کردیم که به قول خودش  "اصلا جذابیت نداره".

اما بعد که سراغ موزه های سلاحهای دربار و نظامی و کاخ سبز رفتیم خیلی خوشش اومد. مخصوصا سلاحهای نظامی. اونجا که به گریه افتاد، چون که دلش زره و شمشیر و گرز می خواست می گفت کاشکی من اون موقع به دنیا اومده بودم. خیلی ذوق زده بود وقتی داشت اون چیزایی که همیشه نقاشیشون می کنه رو از نزدیک می دید.

در ضمن از موزه آثار استاد فرشچیان هم دیدن کردیم که اونم براش خیلی جذاب و دیدنی بود.