انتظار

يكي از عادتهاي سينا كوچولوي ما اينه كه به محض اينكه كسي زنگ خونه رو مي زنه مي ره درو باز مي كنه دمپاييشو پاش مي كنه مي ره دم در آسانسور واي مي ايسته ... حالا خدا نياره كه ما زودتر در و باز كنيم گريه و زاري كه من بايد باز كنم.

اينم عكس سينا وقتي منتظر اومدن مامانش دم در آسانسور الهي فداش بشم نمي دوني چقدر لحظه شيرينه وقتي از آسانسور مي آي بيرون آقا پسرتو اينطوري مي بيني و مي گه سلام خسته نباشي هزار تا